Tekenbeet bij honden
- Publié le
- Par Othon&Friends
- Publié dans Parasieten
Teken behoren tot de spinachtige familie en zijn kleine parasieten.
Teken komen vooral voor in bosrijke gebieden en zijn het meest actief als de temperatuur boven de 2 graden Celsius is. Hun activiteit piekt tussen mei en september. Deze parasieten kruipen op grassprieten of struiken en klampen zich eraan vast tot er een geschikte gastheer voorbij komt. Teken kunnen maanden of zelfs jaren buiten een gastheer overleven. Ze gedijen goed in vochtige klimaten, vooral in de lente en de herfst. Aan de andere kant bevinden teken zich in de winter in een ruststadium.
Teken zijn na muggen de belangrijkste dragers van ziekteverwekkers en kunnen allerlei ziekten overbrengen.
Ixodes ricinus en Ixodes hexagonus zijn de twee meest voorkomende tekensoorten in België. Van deze specifieke tekensoorten is bekend dat ze geen specificiteit hebben, wat inhoudt dat ze niet bijzonder kieskeurig zijn als het gaat om het selecteren van hun gastheren. Naast dieren in het wild, zoals egels en eekhoorns, besmetten ze ook mensen en alle soorten huisdieren
Hoewel teken op elk deel van het lichaam van een huisdier kunnen worden aangetroffen, worden ze meestal aangetroffen in de plooien van het lichaam, evenals op het hoofd en de oren van honden en katten.
Het is mogelijk om teken te herkennen zonder de hulp van enig visueel hulpmiddel.
Teken hebben in hun volwassen stadium acht poten en zijn over het algemeen rond of ovaal van vorm. Hun kleuring is meestal subtiel, waarbij bruine of zwarte tinten het meest voorkomen. Als hij niet vol zit met bloed, is de grootte van een teek slechts enkele millimeters. Een gezwollen teek kan echter tot een centimeter groot worden en wordt boller van vorm. Teken hebben een proboscis op hun kop waarmee ze de huid van hun gastheer kunnen binnendringen en bloed kunnen opzuigen. Het speeksel van de teek bevat zowel een verdovingsmiddel om te voorkomen dat de gastheer de beet voelt als een stollingsremmer om te voorkomen dat het bloed stolt.
Bij een tekenbeet kan huidirritatie, ontsteking en jeuk optreden. Bloedarmoede is echter een ernstiger aandoening die zich alleen kan ontwikkelen wanneer een persoon of dier wordt aangetast door een groot aantal teken. Hoewel deze aandoening zelden wordt waargenomen bij huisdieren, komt deze vaker voor bij wilde wezens zoals egels, reeën en wilde zwijnen.
De levenscyclus van de teek
Het is erg belangrijk om teken zo snel mogelijk te verwijderen voordat ze ziektekiemen kunnen verspreiden. Controleer dus na elke wandeling uw dieren en zorg dat u een tekentang bij de hand heeft! Teken worden ook volledig verwijderd met een geschikte tekentang. Als je de teek echter met een pincet probeert te verwijderen, is de kans groot dat de kop afbreekt, waardoor een ontstekingsreactie ontstaat.
Honden of katten kunnen ook worden behandeld met speciale halsbanden of producten die teken doden of zelfs voorkomen dat teken zich hechten. Veel antivlooienmiddelen worden gebruikt in combinatie met antitekenmiddelen. Vraag uw dierenarts om meer informatie!
Ziekte van Lyme (Borreliose)
Symptoom:
Bij mensen: De eerste fase treedt op 3 dagen tot 1 maand na de tekenbeet met een rode, verheven plek op de huid op de plaats van de tekenbeet. Meestal breidt deze rode stip zich uit als een cirkel. Soms gaat het gepaard met koorts, hoofdpijn of spierpijn. Een tweede stadium treedt weken tot maanden later op, met voornamelijk neurologische problemen en hartaandoeningen. De derde fase ontwikkelt zich 3 tot 5 maanden of zelfs jaren later. Hierdoor kan een gewrichtsontsteking langdurig aanhouden en lijken op reuma.
Bij honden: lusteloosheid, koorts, stijfheid, kreupelheid, pijn, afwijkingen aan het zenuwstelsel en hartproblemen. Typische huidlaesies komen niet zo vaak voor als bij mensen.
Bij katten: de ziekte van Lyme komt hier minder vaak voor en het beloop is minder ernstig. Een verklaring hiervoor kan het tandenpoetsgedrag van de kat zijn, waardoor de teek minder lang aanwezig blijft.